เรื่องของการพันหม้อแปลงครั้งแรก

หลายวันก่อนผมไปได้หม้อแปลงเก่าๆมาลูกหนึ่ง สภาพทางกายภาพยังดูดี น้ำหนักมากพอควร ขนาดกว้างคูณยาวคูณสูง 15/12.5/6.5 CM
ด้านไฟเข้าคงจะ 220 VAC แน่นอน ส่วนไฟออกเท่าไรไม่รู้ เพราะลองป้อนไฟ 220 V เข้าไปวัดไฟออกเป็น 0 ใจร้อนไปนิดหนึ่งยังไม่ทันได้วัดค่าความต้านทานของขดไฟเข้าเลยว่าขาด ช็อตหรือเป็นอย่างไร ดันป้อนไฟ 220 VAC เข้าไป แต่ก็ยังโชคดีที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ลองวัดค่าความต้านทานดูด้วยมิเตอร์เก่าๆอีกนั่นแหละ เข็มไม่กระดิกเลย ถึงบางอ้อละครับว่าขดไฟเข้าหรือขดไพรมารี่ขาดแน่นอน
ความคิดจะพันหม้อแปลงลูกนี้ใหม่ก็แว้บเข้ามาทันที ผมก็จัดการรื้อแกนเหล็กออก รื้อขดลวดออก ใช้เวลาไปหลายชั่วโมงเหมือนกันกว่าที่จะรื้อเสร็จ
ตอนรื้อขดลวดเป็นปัญหานิดหน่อยเพราะไม่ได้นับรอบ จะนับได้อย่างไรมันมั่วไปหมด สรุปว่ารีบๆรื้อออกมาให้มันเสร็จเร็วๆเท่านั้นเอง ซึ่งเป็นปัญหากับผมเองในตอนหลังเพราะต้องไปเรียนรู้เพิ่มเติมว่าเราจะพันกี่รอบดี ส่วนขนาดของเส้นลวดนั้นสามารถใช้ขนาดเท่าเดิมคือเบอร์เดิมนั่นแหละ
หลังจากคำนวนแบบบมั่วๆก็ได้จำนวนรอบด้านขดไพรมารี่ 330 รอบ หลังจากนั้นก็เอาตัวอย่างลวดไปหาซื้อตามร้านพันมอเตอร์พันไดนาโม แต่เขาไม่มีสำหรับขาย เพราะเขาซื้อมาใช้ไม่มากนัก มีอยู่ร้านหนึ่งใจดีบอกแหล่งซื้อให้เรียบร้อย
ผมรีบไปหาร้านที่เขาแนะนำทันที เป็นร้านเล็กๆมีเด็กนั่งพันลวดอยู่คนหนึ่ง กับเจ้าของร้านอายุมากแล้วเดินไปเดินมา ผมเดาเอาว่าคนนี้แหละน่าจะเป็นเจ้าของ ผมแนะนำตัวเสร็จก็บอกว่าผมอยากได้ลวดไปพันหม้อแปลงพร้อมกับหยิบตัวอย่างมาให้ดู เขาไปเดินหาอยู่นานแล้วออกมาบอกว่าถ้าจะเอาเบอร์นี้ที่ร้านไม่มีเพราะมันเป็นเบอร์ครึ่งๆอะไรนี่แหละ ผมบอกว่าถ้างั้นเอาเบอร์เต็มๆไปก็แล้วกัน ตกลงได้ลวดเบอร์ 19# มาครึ่งกิโล
กลับมาบ้านก็นั่งคิดว่าจะพันอย่างไรเครื่องพันเราก็ไม่มี สงสัยต้องสร้างเองเสียละมั้ง ลืมบอกไปว่าลวดที่ได้มานั้นมันไม่มีหลอดใส่ให้นะมันม้วนๆมา ความไม่รู้ผมรื้อไปรื้อมาลวดมันยุ่ง งานเข้าแล้วเรา